Forfattar Øyvind Vågnes har med Sone Z skrevet ein dystopisk roman om eit framtidig overvakingssamfunn, men verda vi lever i er lett attkjenneleg i forteljinga. Droner held flyktningar ute frå landet og dei som tek seg inn, isolerast i bortgløymde mottak.

– Romanen er ein framtidsfiksjon, men boka er inspirert av aktuelle offentlege rapportar og utredningar, og teiknar eit bilde av ei verd som liknar meir på vår eiga enn vi likar å tru, seier forfattaren.

– Nyheitsopptak frå Ceuta-muren, utbygginga av Frontex og NOAS-rapporten Internering og fengsling av asylsøkere gjorde inntrykk på meg under skrivinga.  I Sone Z har dronebruk i det sivile rom vorte normalen, og isolerte asylmottak er bortgøymde i utkanten av byen.

I romanen møter me DeGarve som har styrt ubemanna fly over sone Z i mange år. Han har vore uthaldande der andre på skiftet har falle ifrå, noko som har gjort han til ein legende på vaktsentralen. Det er i Sone Z at flyktningane prøver å ta seg inn i landet. Operatørar som DeGarve held dei ute, med dei midla som krevst.

Ein dag forsvinn Lil, den vaksne dotter hans, på mystisk vis. Sjølv om det finst kamera overalt, kan ingen finne ut kvar ho er. DeGarve må sjølv ta til å leite, og gamle sår opnar seg. Har han nokon gong kjend dotter si? Kva for slags far har han vore? Kva for ein slags ektemann? Og kva vil dei kvite skuggane i draumane med han, skuggar han før berre har sett med flyets varmesøkande kamera?

Sone Z er ein høgaktuell roman, som skildrar eit samfunn med total overvaking og skarp grensekontroll, der menneskeverdet er sett alvorleg på prøve. Men det er også ei forteljing om ein mann som blir konfrontert med blindflekkane i sitt eige liv, og omstenda som har skapt dei.

Øyvind Vågnes (f. 1972) bur i Bergen. Han debuterte i 2003 med Ingen skal sove i natt, og har sidan skrive fleire bøker. For Ekko (2005) fekk han Nynorsk Litteraturpris. I 2010 kom romanen Sekundet før, som tek opp viktige etiske dilemma omkring dokumentarfotografering og mediesamfunnet.

Kilde: Tiden forlag